Κάθε σχέση που δημιουργούμε με άλλους ανθρώπους, έχει να κάνει με τις προσωπικές μας προσδοκίες και στόχους. Στόχοι που θα μας κάνουν καλύτερους και που αμοιβαία θα δώσουν και στο άλλο άτομο κίνητρα να ωριμάσει περισσότερο.
Τέτοιες σχέσεις είναι κατά κόρον οι ερωτικές. Στις περιπτώσεις που συνάπτουμε μια συντροφική σχέση, αυτή συνήθως έχει κάποιες ιδιαιτερότητες που τη διαφοροποιούν από κάθε άλλο είδος σχέσης. Πρόκειται για τη συνειδητή επιλογή να είσαι με έναν άλλον άνθρωπο και να μοιράζεστε την καθημερινότητά σας αμοιβαία. Να είναι ο ένας εκεί για τον άλλον.
Είναι αυτό όμως πάντα εφικτό; Υπάρχουν τρόποι για να φανεί αυτό το ενδιαφέρον και να μη γίνει αποπνικτικό;
Παρακάτω θα βρεις κάποιες φράσεις που κάθε άλλο παρά αγάπη και εκτίμηση δείχνουν. Αλλά και μερικές ακόμη που έχουν να κάνουν με το ειλικρινές ενδιαφέρον.
Για το καλό σου το λέω! Σου έχω ξαναμιλήσει για αυτή την καλοπροαίρετη στάση που κάποιος προσπαθεί να επιβάλλει τη γνώμη του. Και το κάνει αυτό λέγοντάς σου ότι σκέφτεται το καλό σου και ότι ουσιαστικά προσπαθεί να σου προσφέρει. Είναι όμως έτσι; Μήπως τέτοιες φράσεις είναι αρκετά πιεστικές και δεν αφήνουν περιθώρια συζήτησης; Η γνώμη κάθε ατόμου πόσο μάλλον κάποιου με τον οποίο έχεις συντροφική σχέση, μπορεί να είναι πολύτιμη. Για να αποκτήσει, ωστόσο, αυτό το νόημα, καλό θα είναι να αποδοθεί με διαλλακτικό τρόπο, αφήνοντας και στις δύο πλευρές το περιθώριο σκέψης και συζήτησης.
Πρέπει να κάνεις έτσι!
Νομίζω μπορείς πολύ γρήγορα να καταλάβεις ότι με αυτή την προσταγή κάτι δεν πάει καλά. Όχι απλά επειδή είναι προσταγή, αλλά και επειδή είναι ξεκάθαρη επιβολή για το πώς πρέπει να δράσεις σε μια συνθήκη. Κάποιες φορές μπερδεύουμε την αγάπη προς τον άλλον με το τι θα θέλαμε οι ίδιοι να κάνουμε για τον εαυτό μας. Κι έτσι παρασυρόμαστε και προσπαθούμε να ωθήσουμε το άλλο άτομο να πράξει έτσι όπως θα κάναμε εμείς. Δεν είναι σωστό αυτό, κυρίως επειδή κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει τη δική του προσωπικότητα. Για άλλη μια φορά η λύση είναι να ρωτήσουμε το άλλο άτομο αν θα ήθελε να του πούμε τη γνώμη μας και να συζητήσουμε.
Μόνος/η τα κατάφερα!
Αυτή η πρόταση μπορεί πράγματι να είναι αληθής. Μπορεί όντως το ζευγάρι σου να κατάφερε να κάνει κάτι χωρίς τη δική σου αρωγή. Τι συμβαίνει όμως όταν έχετε πετύχει κάτι μαζί; Ακούγοντας μια τέτοια δήλωση, καταλαβαίνουμε πως το άτομο που τη λέει δεν σας βλέπει ως ομάδα, παραμερίζει όχι μόνο την ανάγκη σου για συντροφικότητα, αλλά σε αδικεί αφαιρώντας σου το δικαίωμα στην απόλαυση του αποτελέσματος ενός κοινού στόχου. Είστε επιλογές ο ένας του άλλου και αυτό σημαίνει -το λιγότερο- πως είστε μαζί στα όμορφα και τα άσχημα.
Γιατί μου το κάνεις αυτό;
Μια τόσο σύντομη φράση, που μέσα της κρύβει... δηλητήριο! Δεν είναι απίθανο κάτι που θα κάνεις να ενοχλήσει το αγαπημένο σου πρόσωπο. Όμως ακόμα και σε μια τέτοια πιο δυσάρεστη στιγμή, το σημαντικό είναι να βρείτε τρόπο να το συζητήσετε και όχι να πληγώσετε ο ένας τον άλλο. Μια τέτοια κουβέντα μπορεί να ξεκινήσει με την παραδοχή και δημοσιοποίηση ότι αυτό που συνέβη δεν ήταν ευχάριστο και έπειτα να συνεχιστεί στη βάση του τι θα ήταν καλό να γίνει την επόμενη φορά ώστε να μην επαναληφθεί.
Είναι μια πραγματικότητα ότι σε έντονες περιόδους ή λόγω μεγάλης οικειότητας, ο τρόπος επικοινωνίας μας μπορεί να κλονιστεί και να γίνει δύσκολος ή και ψυχοφθόρος. Αυτές είναι και οι στιγμές που καλό είναι να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αναστοχαζόμαστε: τι κάνουμε εμείς για την καλύτερη επικοινωνία με τον/την σύντροφό μας και τι όρια θέτουμε σε εμάς και τους γύρω μας;
Η ομάδα μας
Comments